Het door de architecten Piet Blom en Hans van Eyk ontworpen gebouw van het voormalige Gasbedrijf Midden-Kennemerland vormt een markant punt in de omgeving. Met zijn strenge ronde wand die stoer uit het water rijst, de halfronde kantelen, de torentjes van de trappenhuizen en de bakstenen gewelven, manifesteert het complex zich als een modern kasteel met een heuse slotgracht. Het beeld in de gracht is geïnspireerd op een in tweeën gebroken voorsteven van een gezonken houten schip. Het kunstwerk omvat twee delen waarvan “de boeg” in het water is geplaatst. Het tweede deel van het scheepswrak ligt in de helling van de gracht. De half verteerde spanten contrasteren sterk met de vormentaal van het gebouw. Hierdoor wordt het kunstwerk nog eens extra benadrukt. Aan de andere kant geeft het beeld het gebouw een toegevoegde waarde, zonder dat er sprake is van rivaliteit. Met dit kunstwerk van Eline Ouwendijk komt de zee, die een voorname rol heeft gespeeld in de ontwikkeling van Heemskerk, voelbaar dichterbij. Het dorp heeft in vroegere tijden aan een zeearm gelegen. Achter kasteel Marquette stroomde een zijarm van het Binnen-Ij, de Wije, naar zee. Kasteel Marquette zelf lag op een zandopduiking, een eilandje tussen veen en watergeulen. Bij hoog water of bij springtij liep deze onder. Door het kunstwerk op een vanzelfsprekende manier een oude sfeer mee te geven voegt Eline Ouwendijk een zekere suggestieve geschiedenis toe aan het gebouw. Door dit beeld wordt de schijn gewekt dat het nieuwerwetse kasteel al een doorleefde eigen geschiedenis heeft.
tekst uit: "Beeldrijk Heemskerk", catalogus